NA RADOST SVIH GRAĐANA BEOGRADA: Osvanuće 2026. novi velelepni most, a mržnja će da nastavi da razdire mrzitelje

U TOKU aprilskog rata 1941. godine Jugoslovenska vojska srušila je most Kralja Aleksandra, jedinu vezu Beograda sa Sremom (ostao je samo Železnički most).

Foto: Zoran Jovanovic

Srbija, zajedno sa Beogradom, kao što je poznato potpala je pod direktnu Nemačku okupaciju, a do leve obale Save prostirala se Nezavisna Država Hrvatska, oformljena već 10. aprila 1941.godine.

Kako je okupatoru bio potreban most za prevoz svojih trupa preko reke Save tu je 1942. godine postavljen čelični most firme Krupp, koji je prethodno bio predviđen da na određenom mestu premosti reku Tisu.

O tehničkim podacima samog mosta sve se zna, ali samo tadašnji Beograđani, među kojima je bila i moja porodica, doživljavali su most kao nešto jezivo što se nadvilo nad našom divnom rekom Savom. Most je služio kako za Nemačke vojne svrhe tako i za prevoz civila, ali na žalost samo u jednom smeru.

Gledali su Beograđani kako puni Nemački kamioni odvode civile, žene, decu, starce u ustaški logor Staro Sajmište koji se nalazio odmah sa druge strane. Preko tog mosta i iz tih transporta nikada se niko živ nije vratio, a najmanje tim putem...

Gledali su Beograđani kako preko tog mosta prelaze zatvoreni kamioneti puni Jevreja,u kojima je uvek bila ubačena konzerva aktiviranog otrova CIKLON B. Hiljade Jevreja koji su živi preveženi preko tog mosta na ustaško stratište Staro Sajmište, zadnje što su mogli da vide bila je naša lepa reka Sava.

Gledali su tadašnji Beograđani i velike gomile zaglavljenih srpskih leševa koje je voda donela do stubova mosta. To su bili leševi poklanih civila, Srba, koje je reka Sava donosila celim svojim tokom kroz NDH.

Foto: Z. Jovanović

U više navrata gomile leševa su bile toliko velike i smrad raspadnutih tela toliko se širio Beogradom da su sami Nemci miniranjem morali da oslobode stubove mosta.Taj most užasa zvali su Nemačkim ili Okupatorskim mostom.

20.oktobra 1944. godine pri povlačenju Nemci su ceo most minirali, a mi smo u školi učili da je jedan hrabri učitelj Zarić, nekim ašovčićem prekinuo glavnu vezu od detonatora. Na žalost po istoriju istina je nešto drugačija,dva ruska deminera, sa brzim čamcem došli su iz pravca Dunava i izvršili deminiranje, pri čemu je jedan i poginuo. Isti su bili i odlikovani najvišim odlikovanjem naših vlasti, ali  došla je 1948.godina, i ova istina završena je u nekoj arhivi.

Kada je umesto srušenog mosta Kralja Aleksandra napravljen novi most, koristeći delove starog, što može i danas da se vidi, logično je da se Nemački most počeo zvati Starim mostom.

Funkcionisao je Stari most, ali sve teže kako se povećavao saobraćaj u Beogradu,a najveći problem je nastao kada su pametni stručnjaci rešili da, sedamdesetih godina prošlog veka, postave tramvajske šine preko njega ka Novom Beogradu! Šine su postavljene po sred mosta koji za to nije bio predviđen, tako da je prolaz teških tramvaja, malo, malo razlokao kolovoz i stvarao velike kratere sa obe strane šina! Gradske službe bile su primorane da svaki čas krpe i popunjavaju te rupe, i to je trajalo decenijama...

Mislim da se do poslednjeg dana Starog mosta svi vozači dobro sećaju kakve su bile avanture preći preko njega.

Najzad su sadašnji Beograđani dočekali da se taj most zameni novim, modernim, sa po dve kolovozne trake, tramvajskim šinama između njih, pešačkim stazama, kao i posebnim biciklističkim stazama. Sve ovo uz adekvatan pristup sa obe strane mosta.
Posle svega ovoga navedenog nastaje jedan totalni šok, koji svakom normalnom Beograđaninu može da pomuti razum. Početkom radova na demontaži Starog mosta usledile su nasilne demonstracije protiv graditelja koje je, da bude totalno bizarno, morala da čuva policija od sopstvenih građana! 

Naime, besna opozicija što ovakav kapitalni objekat za grad Beograd radi današnja vlast, proglašava Stari most simbolom Beograda. A ja bih za ovo rekao "Bože me sačuvaj!"
Jurišale su na graditelje sve perjanice opozicionih stranaka i pokreta koji ne zavređuju ni ime da im se više pominje, svi plaćenici, a mora se priznati i dosta dece koja od istorije nisu znali ni slovo "I". Sve vreme su pokazivali da je patološka mržnja prema trenutnoj vlasti podjednaka kao mržnja prema Beogradu, Beograđanima, pa i njima samima koji će sutra koristiti novi most.

Osvanuće 2026. godine novi velelepni most na radost svih građana Beograda, a mržnja će da nastavi da razdire mrzitelje koji će sada da se sele na nova gradilišta....

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije